თავი მესამე ეშმაკისეული სიზმრები ყველაზე ხშირად სიზმრებს ეშმაკი გვივლენს. მისთვის ეს სიძნელეს არ წარმოადგენს, რადგან თვითონაც სულია (ბოროტი სული) და ადვილად ამყარებს ურთიერთობას ჩვენს სულთან.
თუ ეშმაკი დღისითაც თავს ახვევს ადამიანს ბოროტ, მზაკვრულ და ბილწ ფიქრებს, მით უფრო იოლად ვერ მოახერხებს ამას ღამით, როცა გვძინავს? „და არა საკჳრველ არს, - წერს პავლე მოციქული - რამეთუ თჳთ იგიცა ეშმაკი იცვალვისვე ანგელოზად ნათლისა“ (2 კორ. 11, 14). ასე რომ, არ უნდა გაგვიკვირდეს, რომ სატანა ანგელოზის სახესაც კი ღებულობს ადამიანთა საცდუნებლად.
ნუ შეგვაცდენს ის, რომ ზოგჯერ სიზმარი გვიცხადდება. წმინდა მამები ამ მოვლენას ხსნიდნენ იმით, რომ სატანა სწრაფი შიკრიკია. მაგალითად, თუ შეიტყობს, რომ ვინმეს ამერიკაში ნათესავი მოუკვდა, სასწრაფოდ აუწყებს მას ამის შესახებ სიზმარში; ან, როგორც ანტონი დიდი ამბობს, როცა ნახავს, რომ აბისინიაში, სადაც ნილოსის სათავეამ ხშირი წვიმებია, აჩქარებით დაუყვება დინების მიმართულებას დაბლა, ალექსანდრიისკენ, რომ ვინმეს წინასწარ აუწყოს მოსალოდნელი წყალდიდობის შესახებ. და მართლაც, ორი-სამი დღის შემდეგ ნილოსი დიდდება. ერთი სიტყვით, ეშმაკები იმას, რასაც ხედავენ, სასწრაფოდ გვამცნობენ სიზმრებში. აი, რატომ არ უნდა მივაქციოთ ყურადღება სიზმრებს.
ერთხელ ფრთხილ და წინდახედულ არქიმანდრიტს ევსები მათიოპულოსს ესიზმრა, თითქოს მასთან, ათენში ჩამოვიდა სტუმარი ეტოლიიდან და მიართვა საუცხოო თევზი და ორი ბოთლი კონიაკი. სულ ცოტა ხანში მას სიზმარი აუხდა: ეწვია სტუმარი თევზითა და კონიაკით. კაცმა ოთახში ძღვნის შემოტანა ვერც მოასწრო, რომ ევსებიმ საჩუქარს ხელი დასტაცა და ფანჯრიდან მოისროლა.
- რა ქენი, მამაო, - აღმოხდა გაკვირვებულ და შემკრთალ გლეხს, - მე ხომ ეს ყველაფერი სიყვარულით მოგართვი.
- შვილო ჩემო, მე ხომ ამაში ეჭვიც არ შემპარვია, დიდად გმადლობ, მაგრამ არ მსურდა, გალაღებულიყო ეშმაკი, რომელმაც წუხელ ძილში მაუწყა ამის შესახებ!
ეშმაკისეული სიზმრები უამრავია. ისინი ერთ მიზანს ემსახურება: ადამიანის ცდუნებასა დ ადაღუპვას. ჩვენ მხოლოდ იმ შემთხვევაში ვიქნებით დაცულნი დაფრთხისაგან, თუ სიზმრებს ყურადღებას არ მივაქცევთ და მათში რაიმე აზრის ძიებას არ დავიწყებთ. წმიდა წერილი გვიკრძალავს სიზმრებზე მინდობას წმიდა წერილში უფალი გვიბრძანებს, გავფრთხილდეთ, თუ გვსურს, რომ არ გვაცდუნოს სიზმარმა, რომელსაც ეშმაკი გვივლენს:
„ფუჭი და ცრუ და იმედები აქვს უგუნურ კაცს და სულელებს ფრთებს ასხამენ სიზმრები“ (ზირ. 34, 1).
„რაღა ჩრდილის შემპყრობელი და ქარის მდევნელი და რაღა სიზმრების მოიმედე“ (ზირ. 34, 2).
„მისნობები, ფრინველებზე მკითხაობანი და სიზმრები ფუჭია და მშობიარესავით აოცნებებენ გულს“ (ზირ. 34,55).
„რადგან მრავალნი აცდუნეს სიზმრებმა და დაეცნენ მისი მოიმედენი“ (ზირ. 34, 7).
ასე გვაფრთხილებს წმიდა წერილი, რათა გულით არ მივემსჭვალოთ და ყურადღება არ მივაქციოთ სიზმრებს. მათზე მინდობამ ხომ უკვე ბევრი დასცა. ეკლესია ამას კრძალავს სიზმრებით სატანას ბევრი უცდუნებია, წმინდანებიც კი. იგი ამის დიდოსტატია. სწორედ ამიტომ მოსაგრე მამები ისე, რომ არც ფიქრობენ სიზმრის წყაროზე - ბუნებრივია ის, ღვთიცმიმადლებული და ეშმაკისეული, - უგულებელყოფენ მას, ყურადღებას არ აქცევენ.
წმიდა ნიკოდიმოსი გვირჩევდა, სხვა ცოდვებთან ერთად სიზმრებისთვის ყურადღების მიქცევაც მოგვენანიებინა.
წმიდა გრიგოლ დიოლოღოსი წერდა: „ჩვენგან ის სათნოებაც საკმარისი იქნება, თუ ყურადღებას არ მივაქცევთ წარმოსახვის თამაშს. სიზმრები უმეტესწილად არაფერია, გარდა მაცდური გონების ქიმერებისა ან ეშმაკის ოინებისა“. „ჭეშმარიტად, - ამბობს წმინდანი, - დიდი სათნოებაა, არაფერს ვერწმუნოთ ჩვენი სიზმრებიდან. სიზმრები ხომ უმეტესწილად წარმოიშვება იმ სახეებისა და წყვეტილი ფიქრებისგან, რომლებიც თავში გვიტრიალებს, ან ეშმაკისგან, რომელიც დაგვცინის და გვაცდუნებს“.
ბასილი დიდი სიზმრებით გატაცებულებს კერპთმსახურებს უწოდებს და აღნიშნავს: „შენ სიზმრებიც კი გაშინებს და სიზმრად ნანახი მიზნისკენ ილტვი“.
ბევრს დიდი კეთილმსახურებისა და სათნოების ნიშნად მიაჩნია ის, რომ სიზმრებს ხედავს, ტრაბახობს კიდეც ამით და როცა რაიმე ხდება, სიამაყით ამბობს: „ვიცოდი, რომ ეს მოხდებოდა, მესიზმრა.“
სიზმარი ღვთივმიმადლებულიც რომ იყოს, სანამ ამაში დარწმუნებულნი არა ვართ, არ უნდა მივიღოთ. წმინდა გრიგოლი ამბობს: „ხილვა ღვთივმიმადლებულიც რომ იყოს და ჩვენ არ მივიღოთ, მოწყალე უფალი არ განგვირისხდება, რადგან იცის, რომ ეშმაკის საცთურის შიშით არ მივიღეთ იგი“.
თვითონ უფალიც რომ გამოგვეცხადოს და ჩვენ კი იმის შიშით, ანგელოზის სახით მოსული ეშმაკი ხომ არ გვაცდუნებსო, ვუთხრათ: „განვედ, ჩემგან, მართლუკუნ, სატანა“, - უფალი არ განგვირისხდება, პირიქით, გაიხარებს, რადგან იცის, რომ ასე ეშმაკის სადთურისაგან თავის დასაცავად მოვიქეცით.“
წმიდა გრიგოლს ასეთი მაგალითი მოჰყავს. ბატონმა სხვაგან გამგზავრების წინ სახლში ერთი მონა დატოვა და თავისი მამულის დაცვა მას მიანდო. გავიდა ხანი. ერთხელ, ღამით, ბატონი დაბრუნდა და საკუთარი სახლის კარზე დააკაკუნა. მსახურს ესმოდა ბატონის ხმაც და კაკუნიც, მაგრამ კარი მხოლოდ დილით გაუღო მაშინ, როცა შეძლო მისი დანახვა. როგორც ფიქრობთ, ბატონი განურისხდა მონას იმღამინდელი საქციელის გამო, როცა ამის მიზეზი გაიგო? რა თქმა უნდა, არა. პირიქით, შეაქო იგი. ამგვარად, ამბობს წმიდა გრიგოლი, უფალიც სასყიდელს მიაგებს ქრისტიანებს, რომლებიც არ ერწმუნებიან სიზმრებს იმის შიშით, ეშმაკის ხელი ხომ არ ურევია მათში. ღვთივმიმადლებული სიზმრები იშვიათია და მათ წმინდანები ხედავენ ღვთივმიმადლებული სიზმრები ძალზე იშვიათია. თითებზე შეიძლება ჩამოითვალოს ის სიზმრები, რომლებზეც წმიდა წერილშია მოთხრობილი. ისინი არც წმიდათა ცხოვრებაში გვხვდება ხშირად. რა საერთო შეიძლება ჰქონდეს მათთან იმ მილიარდობით სიზმარს, რომელსაც ღამღამობით, და ალბათ დღისითაც, ხედავენ ადამიანები?
ჩვენს პლანეტაზე სამი მილიარდ შვიდასი მილიონი მცხოვრებია და თითქმის ყველა ღამით სიზმრებს ხედავს. ამასთან, ყოველი მათგანი თითოს კი არა, ორს, სამს და იქნებ მეტსაც. აქედან გამომდინარე, ადამიანებს მილიარდობით სიზმარი ესიზმრებათ მხოლოდ და მხოლოდ ერთი ღამის მანძილზე. თავად განსაჯეთ, შეიძლება კი ყოველი მათგანი ღვთივმიმადლებული იყოს?
ღვთივმიმადლებული სიზმრები იშვიათია და მათ მხოლოდ წმინდა ან კეთილმსახური ადამიანები ხედავენ. მკითხველო, იქნებ თავი წმინდანი გგონია? თუ ეს ასე არაა, ენა როგორ გიბრუნდება იმის სათქმელად, სიზმარი ვნახე და ამიხდაო? ეს ეშმაკი ცდილობს შენზე გამარჯვებას ზოგიერთი სიზმრის ასრულებით. თავს გახვევს აზრს, თითქოს წმინდანი ხარ და ამას იმიტომ აკეთებს, რომ იცის, საკუთარ თავზე დიდი წარმოდგენის ქონა სისაძაგლეა ღვთის წინაშე: „ამპარტავანთა შეჰმუსრავს ღმერთი, ხოლო მდაბალთა მოსცის მადლი“. ამპარტავნებაზე, თავმოყვარეობასა და ურჩობაზე უარესი არაფერია. ასეთი „წინასწარმეტყველური“ სიზმრების მხილველნი კი სწორედ ამ ცოდვებში ვარდებიან.
გარდა იმისა, რომ ღვთივმიმადლებულ სიზმრებს უფრო ხშირად წმინდანები ხედავენ, მათი შინაარსიც ყოველთვის საცხოვნებელია და მნიშვნელოვან მოვლენებთანაა დაკავშირებული.
დაფიქრდით: რამდენი გულუბრყვილო დაღუპულა იმის გამო, რომ ჩაუთვლია, ჩემი სიზმრები ღვთივმიმადლებულიაო. წმინდანებიც კი, რომლებსაც ღმერთი მოუვლენს სიზმრებს, მაშინვე არ ღებულობენ მათ, როგორც ეს მონაზონ პელაგიას შემთხვევაში მოხდა, კუნძულ ტინოსზე ღვთისმშობლის ხარების ტახის გამოჩინებისას.
მოვიყვანთ სხვა მაგალითსაც, რომელიც დაკავშირებულია ელეისტრიას ხატის გამოჩინებასთან მესინიის კორინში.
საბერძნეთის ეკლესიის წმინდა სინოდი ასე აღგვიწერს ამ მოვლენას: „წმინდა ხატის გამოჩინება მოხდა 1784 წლის 22 იანვარს ღვთისმოშიში მონაზვნის, მარიამ სტაფაკის ხილვების მეშვეობით, რომლებიც 1772 წლის იანვრიდან დაიწყო“. შემდეგომ ღვთისმშობელი გამოუჩნდა მონაზონს, უწინამძღვრა, აჩვენა ის ადგილი, სადაც ხატი იყო დაფლული და გაუჩინარდა. მონაზონი სწრაფად გამოერკვა ბურანიდან და ზუსტად მიანიშნა განძის სამალავზე. დაიწყეს თხრა და ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატი აღმოაჩინეს.
შეუფარდეთ მონაზონ მარიამის სიზმრისეული ჩვენება ყოველდღიური სიზმრების რიცხვს! თხუთმეტი წელი ხედავდა იგი ამ ხილვებს და ყურადღებასაც არ აქცევდა. როგორი სიფრთხილე გვმართებს, რომ სათამაშოები არ გავხდეთ ეშმაკის ხელში. ამ შემთხვევაში არავის გვაწყენს თომა მოციქულის მიბაძვა.
მაგრამ არის ისეთი სიზმრებიც, რომელთაც ჩვენთვის გარკვეული მნიშვნელობა აქვს. ამგვარი სიზმრებისათვის ყურადღების მიუქცევლობა მოსანანიებელი ცოდვაა. იყო ერთი ჭაბუკი, რომელიც ქეიფსა და გარყვნილებაში ატარებდა დღეებს. საუკეთესო მეგობრები ცდილობდნენ, კეთილ გზაზე დაეყენებინათ იგი, მაგრამ ყმაწვილს არაფრის გაგონება არ სურდა. და აი, ერთხელ მას ესიზმრა მამა, რომელმაც მკაცრად უბრძანა, დაეგდო თავისი სიბილწე, უღმერთოება და ცხოვრება გამოესწორებინა, მაგრამ თანახმად სახარებისეული შეგონებისა: თუ შჯულისა „არა ისმინონ, არცაღა, მკუდრეთით თუ ვინმე აღდგეს, ჰრწმენეს მათ“ (ლუკა 16, 31). ჭაბუკმა სიზმარს ყურადღებაც არ მიაქცია. მაშინ მას სიზმარში კვლავ გამოეცხადა მამა, რომელმაც გააფრთხილა, ცხოვრების წესს თუ არ შეიცვლი, ამა და ამ დღეს მოკვდები და ღვთის სამსჯავროზე წარდგებიო. ჭაბუკმა ხუმრობით მოუთხრო ამის შესახებ თავქარიან მეგობრებს და არათუ ძველ ცხოვრებაზე ხელის აღება არ უცდია, არამედ სიზმრისეული მუქარის აბუჩად ასაგდებად სწორედ იმ დღეს, როცა მამამ სიკვდილი აღუთქვა, დიდი ლხინი გამართა. და აი, მეგობრებთან ერთად განცხრომით მოქეიფე ჭაბუკს უეცრად აპოპლექსიური დამბლა დაეცა და მოკვდა.
ამ მონათხრობიდან ჩანს, რომ ყველა სიზმარი ცრუ და ამაო არ არის: ზოგი მათგანი მართლა შეიძლება აგვიხდეს.
სიზმრების მეშბეობით სატანა დასცინის ადამიანებს, განხეთქილებას აგდებს მათ შორის, ცდილობს ადამიანთა დაღუპვას და მათი სულების წარწყმედას რამდენ ადამიანს აწამებს ეშმაკი ყოველდღე! საბრალონი, რომელთაც სჯერათ სიზმრებისა, დილაობით ფიქრებში ჩაძირულები იღვიძებენ და საქმეებს გულს ვეღარ უდებენ. ისინი დამდაბლავებულს ჰგვანან. აფორიაქებულები წაავლებენ ხელს სიზმრების წიგნებს, რომლებიც არასდროს ეთანხმებიან ერთმანეთს. მეგობრებთან ერთად კაფეში მჯდომი ამ სიზმრის წიგნების რომელიმე ავტორი წამოიძახებს: „წავალ ახლა და გულის გადასაყოლებლად ჩავწერ პირველივე სისულელეს, რომელიც თავში მომივა“, ბევრს კი სიზმრის წიგნები ლამის სახარებას ურჩევნია.
როგორ უმწარდებათ სიცოცხლე იმ ადამიანებს, რომლებიც უსიამოვნო სიზმრებს ხედავენ! ერთ-ერთი ოფიცერი 1849 წლის ომის დროს ტეპელენში ყოველ დილით დამწუხრებული და შეფიქრიანებული იღვიძებდა. კითხვას, რას შეუწუხებიხართ, უფროსო? იგი პასუხობდა: გუშინ მესიზმრა, თითქოს ნიშნობის ბეჭედი დავკარგე, ცოლმა მიმატოვა... და ასე დათრგუნვილი რჩებოდა მანამ, სანამ შინიდან წერილს არ მიიღებდა.
იგი სხვა სიზმრებსაც ხედავდა და ყოველთვის ცდილობდა მათ ახსნას. წვიმას ნახავდა? - ეგონა ეს ცუდი სიზმარი იყო. ვენახს ნახავდა - ეშინოდა, რამე არ მომხდარიყო. შაქარს ნახავდა - სიმწარეს ელოდა. დაესიზმრებოდა, რომ მწარე ნუშს შეექცეოდა - უსიამოვნებებს ელოდა. ასე გამწარებული და დამწუხრებული ცხოვრობდა საცოდავი.
ეშმაკს ახარებს ადამიანებს შორის განხეთქილების ჩამოგდება და მათი ერთმანეთზე გადაკიდება, რაშიც მას სიზმრებიც ეხმარება. მაგალითად, ვინმე სიზმარში ნახავს, რომ ვიღაც მისი მტერი გახდება, რის შემდეგაც ამ ადამიანის მიმართ ეჭვები უჩნდება და სიძულვილი უღვივდება. ასეც ხდება: კაცის ქალიშვილის ნიშნობა ჩაეშლება და დაესიზმრება, რომ ორი მისი ნაცნობი ჭორაობს. დილით სერიოზულად აღიქვამს ამას და მათ მიმართ სიძულვილი უჩნდება. ასე იწყება შეურიგებელი უთანხმოებანი ადამიანებსა და ოჯახებს შორის. რამდენ ადამიანს ევსება გული სიძულვილითა და მტრობით და რამდენი წარიწყმედს სულს. ყველაფრის მიზეზი კი - სიზმრებია.
ბოროტი სულები ხარობენ, როცა სიზმრების მეშვეობით გვასულელებენ და საყოველთაო დაცინვის საგნად გვაქცევენ. რამდენ ადამიანს დაუწყია გათხრები სიზმრად ნანახი განძის აღმოჩენის იმედით, მაგრამ დაცინვის გარდა ვერაფერი მოუპოვებია. ერთი დოყლაპია ხშირად თხრიდა მიწას იანინის ციხე-გალავნის საძირკვლის გასწვრივ, რადგან იმედოვნებდა, ალი-ფაშას საგანძურს წავაწყდებიო. ასე ეჩვენა სიზმარში!
ამგვარივე უბედურება შეემთხვა ერთ გულმოდგინე მქადაგებელს. ერთხელ, მოგზაურობის დროს, იგი პელეპონესის პირგოსში ჩავიდა და ესიზმრა, რომ აქ მიწისძვრა მოხდებოდა. სიზმრისეული ხილვა ისეთი მკაფიო იყო, რომ მანაც ირწმუნა და მეორე დღეს თავის ქადაგებაში თქვა ამის შესახებ. და მართლაც, ქალაქში მიწა იძრა.
ამის შემდეგ მისიონერი პატრებში გადავიდა, სადაც ისევ მიწისძვრა ესიზმრა და ქადაგების დროს ქალაქის მოედანზე შემოკრებილი უამრავი ხალხის წინაშე სრული თავდაჯერებით განაცხადა, ამ საღამოს აქ, პატრებში მიწისძვრა მოხდებაო. მაგრამ არაფერიც არ მომხდარა! ეშმაკმა მოატყუა მქადაგებელი და ხალხის დასაცინი გახადა.
1943 წელს, გერმანელთა ავადმოსაგონარი ოკუპიაციის დროს, თქვენი მონა-მორჩილიც კინაღამ აჰყვა ცდუნებას. ნება მიბოძეთ, მოგითხროთ, როგორ მოხდა ყოველივე. ვიმედოვნებ, რომ ეს ჭკუის სასწავლებელია. მაშინ გერმანელებმა ტყვედ ჩამიგდეს და საპყრობილეში გამომამწყვდიეს. და აი, ძილში ძალიან ცხადად წარმომიდგა თვალწინ, თითქოს საპყრობილეში გერმანელები შემოვიდნენ ჩვენს დასახვრეტად, მაგრამ მე მოვახერხე გაპარვა და თავის გადარჩენა.
მეორე დღეს, მართლაც, შემოვიდა გესტაპოს უფროსი გერმანელ ჯარისკაცებთან ერთად და ყველაფერი ზუსტად ისე წარიმართა, როგორც სიზმარში ვიხილე: ჩვენი დახვრეტის ბრძანება გასცეს. ზარბაზნის წინ ჩამოგვამწკრივეს. პირჯვარი გადავისახეთ და გასროლას ველოდით, მაგრამ არ დაგვხვრიტეს.
ორმოცი დღის შემდეგ ბევრი სიძნელის გადალახვისა და ძალების დიდი დაძაბვის ფასად, უპირველეს ყოვლისა კი, ღვთის შეწევნით, საპყრობილიდან გაქცევა მოვახერხე.
როცა მოგვიანებით მომხდარის შესახებ მოძღვარს ვუამბე, მირჩია: „გაფრთხილდი, ეშმაკმა სიზმრებით არაფერი გავნოს.“ მეც ყურად ვიღე მისი გაფრთხილება და ამის შემდეგ სიზმრებს არანაირ მნიშვნელობას აღარ ვანიჭებდი.
მაგრამ 1944 წელს მესიზმრა, თითქოს ერთ ჩემს ნაცნობს მღვდლად აკურთხებდნენ. ნანახისაგან დათრგუნვილს გამეღვიძა, ცოტა ხნის შემდეგ ისევ ჩამეძინა და კვალად იგივე სიზმარი მესიზმრა. დილით შევყოყმანდი: სიზმარი ჭეშმარიტი ხომ არ იყო? მაგრამ მოძღვრის სიტყვები მახსოვდა და ეს ფიქრი სასწრაფოდ მოვიცილე თავიდან. სახლს ოდნავ რომ გავცდი, მეზობლის ქალი შემომხვდა და მახარა: „წუხელ მესიზმრა, თითქოს ჩვენი ნაცნობი მღვდლად აკურთხეს“.
გავიფიქრე: ეტყობა, მართლა აკურთხეს-მეთქი. ასე მეგონა, თუ მეც და მეზობლის ქალმაც ერთი და იგივე სიზმარი ვნახეთ, ეს სიმართლე იქნებოდა. საბედნიეროდ, თავი შევიკავე და ტელეგრამით არ მივულოცე, თორემ ყველას სასაცილო გავხდებოდი!
მას შემდეგ ოცდახუთზე მეტმა წელმა განვლო, ის ჩემი ნაცნობი კი დღესაც არაა ნაკურთხი.
ეშმაკი ყოველნაირად ცდილობს, ავნოს ადამიანს, და თუ შესაძლებელია, დაღუპოს კიდეც. ამაში მას სიზმრებიც ეხმარება.
აი, რას წერს ნეტარსახსენებელი, მაღალსულიერი ცხოვრებით გამორჩეული არქიმანდრიტი იოილ გიანაკოპულოსი: 1859 წელს კალამაში ვიღაცას ესიზმრა, რომ მიწისძვრა უნდა მომხდარიყო. ქალაქის მოსახლეობა პანიკაში იყო. ღამღამობით ბევრი ტოვებდა ქალაქს. ჭორებს სოფლელებიც აჰყვნენ. ქალიშვილებმა მიწისძვრისგან დასაცავად თავიანთი მზითევი სარდაფში გადამალეს, თვითონ კი ღამე ქალაქგარეთ გაატარეს. მაგრამ მწარედ მოტყუვდნენ. მიწისძვრის ნაცვლად, წყალდიდობა მოხდა და სარდაფებში გადანახული მზითევი წყალმა მთლად გააფუჭა. ასე იზარალეს სიზმრებს მინდობილებმა.
მოგთხრობთ მოსაგრე ბერის, ირონის საშინელი დაცემის შესახებაც: სიზმრების მეშვეობით ეშმაკმა აცდუნა იგი და სათნოებათა მწვერვალიდან დაღუპვის მორევში დანთქა. ოცდახუთი წელი დაჰყო ირონმა უდაბნოში მარტოდმარტო, ფიცხელი ღვაწლითა და თავშეკავებით. მისი წმინდა ცხოვრების ამბავი ბევრისთვის იყო ცნობილი. მაგრამ ერთხელ მოსაგრეს ძილში სატანა გამოეცხადა ქრიტეს სახით და უბრძანა, განრიდებოდა ყველას მარხვისა და ღვაწლის კიდევ უფრო გამკაცრების მიზნით. ირონი აღდგომის დღესასწაულზეც არ მიდიოდა ეკლესიაში იმიტომ, რომ სხვა მამებთან ერთად და ეტრაპეზა და ეშმაკის მიერ დადგენილი მკაცრი მარხვა არ დაეღვია.
დიდი ხანი ჰყავდა სატანას ბერი მოხიბლული. და აი, ერთხელ, ძილში ანგელოზის სახით გამოეცხადა. უბედურმა ირონმა თაყვანი სცა მას, როგორც უფლის მაცნეს. მაცდურმა კი უბრძანა, დაუყოვნებლივ ჩამხტარიყო ჭაში იმაში დასარწმუნებლად, რომ მისი სათნოების, სიწმინდისა და ღვთივსათნო ღვაწლის გამო ცუდი არაფერი შეემთხვეოდა. და ირონიც, ღრმად დარწმუნებული თავისი სიზმრების ჭეშმარიტებაში, ჭაში ჩახტა.
მოხდა ისე, რომ სხვა ბერებმა იგი მაშინვე შენიშნეს და ძლივძლივობით ამოიყვანეს ჭიდან. ამის შემდეგ მოსაგრემ მხოლოდ ორი დღე იცოცხლა და მესამე დღეს მიიცვალა.
აი, ასეთი ცხოვრების დაღუპვაც შეუძლია სიზმრებზე მინდობას.
ცნობილია სიზმრებითა და გამოცხადებებით ეშმაკის მიერ ადამიანთა ცდუნების კიდევ ერთი ასეთი შემთხვევა:
სატანა ერთ-ერთ მოსაგრეს ხშირად ეცხადებოდა სენაკში ანგელოზის სახით და წინასწარ აუწყებდა სხვადასხვა მოვლენას. საბრალო ბერი მოტყუვდა და მთლიანად მიენდო მაცდურ ხილვებს. ერთხელ ეშმაკმა მას უბრძანა, ღვთისთვის აბრაამივით მსხვერპლი შეეწირა და დაეკლა თავისი მორჩილი. ბერი იმდენად იყო გონებადაბინდული, რომ გაამზადა თოკი „სამსხვერპლოს“ შესაბოჭად, დანაც გალესა მის დასაკლავად. ჭაბუკი ხედავდა მოძღვრის ამ უცნაურ სამზადისს. ბოლოს კი, როცა ეს უკანასკნელი მის შებოჭვასაც შეეცადა, ეჭვები აღეძრა და გაქცევით უშველა თავს.
სიზმრების მეშვეობით სატანა ცდილობს, დაეუფლოს ჩვენს სულს, ჯერ ეჭვებში ჩაგვაგდოს, შემდეგ კი - ცოდვაში. დაუჯერებლად მოგეჩვენებათ ერთი გოგონას ისტორია, რომელიც მან თავად მოგვითხრო.
ეს გოგონა თითქმის ექვსი წელი ავადმყოფობდა, მაგრამ ექიმები სნეულების მიზეზს ვერ ადგენდნენ. ერთხელ მას ესიზმრა ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელი, რომელმაც უთხრა: „მიდი ხვალ ამა და ამ რაიონში, ამა და ამ ქუჩაზე, ამა და ამ სახლთან. რკინის კარს მიადგები. დააკაკუნე. გამოიხედავს პატრებიდან ჩამოსული ქალი. გაესაუბრე მას და გირჩევს, ვის მიმართო, რომ განიკურნო!“
გოგონაც წავიდა. მართლაც იპოვა სიზმარში მინიშნებული ქუჩა, სახლი, რკინის კარი და პატრებიდან ჩამოსული ქალი, რომელმაც იგი გაგზავნა იმ კაცთან, ვისაც თითქოს მისი დახმარება შეეძლო. კაცი სათნო და კეთილმსახური ჩანდა. სახლში ბევრი ხატი ჰქონდა.
მაგრამ იგი ჯადოქარი ყოფილა. თავდაპირველად, მზაკვარმა მასპინძელმა ურჩია გოგონას, რა უნდა ეკეთებინა შემდგომ მისვლამდე. გოგონა ბევრჯერ იყო მასთან, მომჯობინდა კიდეც, რამაც ნდობით განაწყო კაცის მიმართ. მაშინ კი ამ უკანასკნელმა განუცხადა, რომ სრული განკურნებისთვის მასთან ცოდვით დაცემაა საჭირო და გოგონაზე ძალადობას შეეცადა. საბედნიეროდ, ქალწულს ღვთის შიში ჰქონდა. იგი წამოხტა, გაიქცა და გადარჩა.
რამდენი მოხიბლა სატანამ სიზმრებით! რამდენი ჩააგდო ცოდვებში ისე, რომ შეწინააღმდეგობა არც უცდიათ! ეს არავინ იცის, უფლის გარდა. საშინელი სამსჯავროს დღეს ყველანი პასუხს აგებენ და დაისჯებიან, მაგრამ ეშმაკის მიზანიც ხომ ეს არის.
მინდა მოგითხროთ კიდევ ერთი ბერის შესახებ, რომელიც დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდა სიზმრებს. ერთხელ მას სიზმარში, რომელიც უეჭველად ეშმაკის მოვლენილი იყო, ეუწყა, რომ ძალიან დიდხანს იცხოვრებდა. ბერმაც ფულის გროვებას მიჰყო ხელი, რომ ღრმა სიბერეში უსახსროდ არ დარჩენილიყო. მან მონაზვნურ ღვაწლზე ხელი აიღო და საშოვარზე გავიდა იმ იმედით, რომ დრო ჯერ კიდევ ბევრი ჰქონდა და სულზე ზრუნვასაც მოესწრებოდა. მაგამ საბრალო მოულოდნელად გარდაიცვალა. მისი ნაგროვები ფული ოხრად დარჩა, თვითონ კი თავისი ვერცხლისმოყვარეობა თან გაიყოლა და, რა თქმა უნდა, სულიც წარიწყმიდა.
ჩვენც რომ მასავით არ შევცდეთ, სიზმრებს ყურადღებას ნუ მივაქცევთ.
